رزق کریم

معارف قرآن کریم،تفسیر وعلوم قرآنی

رزق کریم

معارف قرآن کریم،تفسیر وعلوم قرآنی

رزق کریم

فَالَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ ﴿الحج‏، 50﴾
پس کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، آمرزش و رزقی نیکو برای آنهاست.

رزق کریم یک عنوان قرآنی است.که خداوند متعال در قرآن کریم در 5مورد از این عنوان استفاده می کند.همانطور که در ایه بالا آمده است.رزق کریم جایزه ای است که خداوند به بندگانی که ایمان بیاورند وعمل صالح انجام بدهندعطا می کند.
امیدواریم که درسایه این ذکر شریف بتوانیم معارف قران وعترت را منتشر بسازیم.وجزو خدمتگذاران به قران وعترت نام ما ثبت گردد.تا روز قیامت در پیشگاه قرآن وعترت مهجور نباشیم.

طبقه بندی موضوعی

۲ مطلب در ارديبهشت ۱۳۹۶ ثبت شده است

تفسیر بلاغی سوره کافرون 2

امین کریمی | پنجشنبه, ۷ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۰۵:۵۷ ق.ظ

آیه چهارم وپنجم

وَ لاٰ أَنٰا عٰابِدٌ مٰا عَبَدْتُّمْ* وَ لاٰ أَنْتُمْ عٰابِدُونَ مٰا أَعْبُدُ    

این دو آیه همان مضمون آیات قبل را داردودرواقع تاکید آن آیات است.هم تاکید در لفظ وهم درمعنی است.سوالی که باید پاسخ داده شود این است که وجه این تکرار چیست؟به نظر میرسد بهترین جواب حدیثی است که ازامام صادق علیه اسلام نقل شده است:در حدیثى آمده است که" ابو شاکر دیصانى" (یکى از زنادقه عصر امام صادق ع از یکى از یاران امام صادق بنام" ابو جعفر احول" (محمد بن على نعمانى کوفى معروف به مؤمن طاق) از دلیل تکرار این آیات سؤال کرد و گفت آیا شخص حکیم ممکن است اینچنین تکرارى در کلامش باشد؟ابو جعفر احول چون در اینجا پاسخى نداشت وارد مدینه شد خدمت امام صادق ع رسید، و در این باره سؤال کرد، امام ع فرمود: سبب نزول این آیات و تکرار آن این بود که قریش به رسول خدا پیشنهاد کردند که یک سال تو خدایان ما را بپرست، سال دیگر ما خداى تو را مى‏پرستیم، و همچنین سال بعد تو خدایان ما را بپرست و سال دیگر (سال چهارم) ما خداى تو را مى‏پرستیم، آیات فوق نازل شد و تمام این پیشنهادها را نفى کرد.هنگامى که ابو جعفر" احول" این پاسخ را براى" ابو شاکر" بیان کرداو گفت: هذا ما حمله الإبل من الحجاز!:" این بارى است که شتران از حجاز آورده‏اند"  (اشاره به اینکه سخن تو نیست و گفتار امام صادق ع است).[1]

نکته دیگری که در این آیه شریفه میتوان مورد اشاره قرار داد این است که چرا از ضمیر مفرد استفاده کرد.با اینکه جا داشت از جانب همه مسلمانان این نکته را بفرماید که ما معبودان شما را عبادت نمی کنیم.نحن لا نعبدوحتی کافران هم به صورت جمع آورده است.واین شاید به خاطر اهمیت جایگاه رسول خدا باشد واینکه همه مسلمانان تابع رسول خدا هستند.هرچه را او بفرماید حرف همه مسلمانان است.اگر هم بگویم که این ثبات قدم وحتی اندکی تغییر ایمان فقط در جان رسول خدا هست دور از انتظار نیست.البته شان نزول آیه در این زمینه ما را کمک میکند که درخواست کفار فقط از رسول خدا بود .ولذا پیامبر خود باید پاسخ آنان را میداد.

آیه ششم

لَکُمْ دِینُکُمْ وَ لِیَ دِینِ  ﴿الکافرون‏، 6.

پایان بخش این سوره مبارکه هم درواقع تاکیدی است بر جمله های قبل که هرکسی بر دین خودش باقی میماند .واین مطلب را میرساند که همانگونه رسول خدا بر دین حق ثابت قدم است.کافر ومشرکین هم هرگز دین خدا را نمیپذیرند وبرآیین کفر آمیز خود میمانند.بواسطه فصلی که در آیه شریفه وجود دارد .واین جمله بدون حرف عطف آمده است بتوان این نکته را بدست آورد که این جمله جواب یک سوال مقد رباشد.که چرا پیامبر الا اعبد ما تعبدون وچرا کفار ولا انتم عابدون ما اعبد هستند.چرا که هرکس خود را متعلق به آیین ودین خود میداند که احساس میکند باید به آن پایبند بماند.



[1] تفسیر نمونه    ج‏27 ص388و تفسیر نور الثقلین    ج‏5    689    

  • امین کریمی

تفسیر بلاغی سوره مبارکه کافرون1

امین کریمی | دوشنبه, ۴ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۰۵:۵۷ ق.ظ

بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِیمِ

قُلْ یٰا أَیُّهَا اَلْکٰافِرُونَ  ﴿ 1لاٰ أَعْبُدُ مٰا تَعْبُدُونَ  ﴿الکافرون‏، 2

وَ لاٰ أَنْتُمْ عٰابِدُونَ مٰا أَعْبُدُ  ﴿الکافرون‏، 3وَ لاٰ أَنٰا عٰابِدٌ مٰا عَبَدْتُّمْ  ﴿الکافرون‏، 4

وَ لاٰ أَنْتُمْ عٰابِدُونَ مٰا أَعْبُدُ  ﴿الکافرون‏، 5لَکُمْ دِینُکُمْ وَ لِیَ دِینِ  ﴿الکافرون‏، 6

تقسیم بندی آیات

این سوره شریفه همانند سایر سورقرآن با بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِیمِ  شروع میشود. کل محتوای سوره دریک معنای واحدمی گنجد وآن هم دستور خداوند به پیامبرش می باشد که  با کافران گفتگووسخن خداوند را ابلاغ کند.اما آیات این سوره در سه بخش قابل تقسیم بندی می باشد:

1:خطاب پیامبر به کفار که شامل آیه اول است.

2:سخن درموردعدم پذیرش پیامبر دین کفار را که شامل آیات دوم ، چهارم ونیمه دوم آیه ششم میباشد.

3:سخن در موردعدم پذیرش کفار دین پیامبر را که شامل آیات سوم ، پنجم ونیمه اول آیه ششم میباشد.

تفسیر آیات

آیه اول

قُلْ یٰا أَیُّهَا اَلْکٰافِرُونَ  ﴿الکافرون‏، 1

در این آیه شریفه  دو موردانشا امر ونداء بکار رفته است، که هر دو درمعنای اصلی خود یعنی طلب وندا استفاده شده اند.سوالی که ممکن است در مورد این امر قل وسایر اوامر اینگونه در قرآن مطرح شود این است که چرا خداوند از رسول میخواهد این مطالب را بگوید.واین را  با قل طلب میکند.آیا این  طلب ودرخواست  حقیقی از رسول خدا است یا دارای انگیزه ومعنای دیگری میباشد؟این سوال از این جا ناشی میشود که رسول خدا امر الهی را بایدابلاغ کند واساسا اووحی را میگیرد که ابلاغ بکند.ومعنای پیامبری همین است. پس این طلب الهی به چه معنا میباشد؟جواب این است که این طلب از رسول خدا در معنای حقیقی خود میباشد. وشاید اشاره به این داشته باشد که پیامبر از خود هیچ چیزی ندارد ودر همه زمینه ها فرمانبردار خداوند متعال است.واین اوامر در ابتدای برخی از آیات قرآن آمده است تا مشعر به این حقیقت باشد.که هرآنچه پیامبر ابلاغ میکند به جهت امتثال دستور خداوند میباشد.وشاید سوال دقیق تر این باشد که بپرسیم چرا این امر وطلب حقیقی خداوند در اینجا ذکر شده است؟که پاسخش این است برای اینکه برای همگان روشن باشد.که این آیات وسور نه دستور پیامبر وسخن او بلکه سخنان خداوند متعال است که پیامبر موظف است عین آنها را بیان وجامه عمل بپوشاند.

جمله ندا یا ایها الکافرون در آیه شریفه مطلق بیان شد.با اینکه کفار دارای صفات زشت بسیاری بودند.وجا داشت که کلام مقید آورده شود مثلا یا ایها الکافرون الظالمون و... اما به این قید اشاره نشد چون در مقام گفتگو با آنها بود.

آیه دوم

لاٰ أَعْبُدُ مٰا تَعْبُدُونَ  ﴿الکافرون‏، 2

در این آیه از دو جمله خبری استفاده شده است . که جمله دوم در ضمن جمله اول ودر مجموع مقول قول امرقل در آیه اول هستند. جمله خبر طلبی نازل منزله  انکاری میباشد. یعنی کفار درواقع مردد بودند در اینکه پیامبر دست از دعوت ودین خود بردارد.یا خیر؟گویا این معنا را هم منکر بودند که پیامبر به دین خود باقی بماند وپیشنهاد آنها را  نپذیرد. از آنجا که این جمله به صورت مطلق آمده است دلالت بر این دارد که رسول خدا به هیچ وجه به دین آنها گرایش پیدا نمیکند وهیچ شرطی را در این مورد نمی پذیرد. غرض از این جمله  وجمله های خبری بعدی، انکاروعدم امکان میباشد.یعنی امکان ندارد رسول خدا به عبادت معبودان آنها بپردازد وآنها هم به عبادت معبود رسول خدا بپردازند.

آیه سوم

وَ لاٰ أَنْتُمْ عٰابِدُونَ مٰا أَعْبُدُ  ﴿الکافرون‏، 3

آیه سوم یک جمله اسمیه است که تاکید دارد مشرکین هرگز به عبادت خداوند متعال روی نمی آورند. واین جمله در مقابل جمله قبل است.ودر واقع درمعنا با یکدیگر تقابل دارند که بواسطه واو به یکدیگر عطف شده اند.این جمله هم به صورت مطلق آمده است که در واقع اشاره به این است که عدم پذیرش کفر دین اسلام را سرسختانه است وبه هیچ شرطی زیر بار اسلام نمی روند. از اینکه در این کلام از ضمیر منفصل استفاده کرد شاید اشاره به این باشد که عبادت نکردن معبود پیامبر مقید به همین کفار لجوج وطرف مقابل رسول خدا باشد.

  • امین کریمی