مواجهه قرآن با کافران (۳)

مواجهه قرآن با کافران (۳)

 

در ادامه نکات برداشتی از سوره علق و مواجهه قرآن با انسان‌هایی که هنوز اسلام را نپذیرفته‌اند یا کسانی که از درِ لجاحت و انکار با اسلام روبرو شده‌اند به بیان نکته سوم می‌پردازیم.

 

۳. هر انسانی به آینده خود فکر می‌کند این نکته در زندگی هر کسی هست؛ قرآن دست روی این نقطه می‌گذارد. اگر انسان نگاه درست و حقیقی به آینده خود داشته باشد؛ بهترین تصمیم را می‌گیرد.

غفلت از آینده، انسان را به سمت طغیان در برابر فطرت و وجدان می کشاند. مهم ترین آینده، بازگشت هر انسانی به سمت خداوند است. 

مرگ، نقطه عطفی در زندگی انسان است. همراه با مرگ، انسان باید با همه وجودش در برابر خداوند حاضر شود. از آنجایی که انسان به آینده اش فکر می کند و دوست دارد این آینده را به بهتربن شکل ممکن بسازد؛ وقتی با این حقیقت روبرو شود که عاقبت و پایان کار روبرو شدن با حساب و کتاب الهی است حتما در اندیشه های باطل خود تجدید نظر خواهد کرد و دنبال راهی خواهد رفت که آینده او را تا بی انتها و ابدیت تأمین کند. (ان الی ربک الرجعی)

قرآن در مواجهه با کافران(۲)

 

در  سوره مبارکه علق به عنوان اولین سوره ای که در فضای آلوده به تاریکی شرک و کفر و در مواجهه با انسان‌هایی که تازگی نور اسلام به قلب آنان رسیده است نازل شده است. خداوند چه می‌کند با این انسان ها و چگونه  با آن‌ها مواجه می شود؟

۱. اولین اقدام این است که انسان را به فطرت و درون مایه اصلی انسانیتش، توجه می‌دهد.  توجه به فطرت یعنی ما از خداییم و انسان بدون خدا هیچ است.
 انسان بدون خداوند، نمی توانست چیزی را یاد بگیرد. مهم ترین عامل دانایی جامعه بشری، خداوند است انسان باید این حقیقت را بپذیرد که معلم واقعی او خداست. چون درون مایه دریافت اینگونه پیام‌ها در درون هر انسانی است قطعا اثر خودش را خواهد گذاشت.(علم الانسان ما لم یعلم)
۲. انسان دارای یک ویژگی خاص هست آن ویژگی این است که هر گاه خود را از لحاظ قدرت وتوانایی مادی، توانمند ببیند احساس می کند به هیچ کس حتی خدا نیازی ندارد و به خود اجازه می دهد در برابر هر قانون انسانی یا الهی، طغیان و سر پیچی کند. در مواجهه با کافران و انسان های لجوجی که در‌برابر حق کرنش نمی‌کنند باید این درس مهم انسان شناسی را مد نظر داشته باشیم.( کلا ان الانسان لیطغی ان راه استغنی)

روبیکا
https://rubika.ir/aboofazel_a

ایتا
https://eitaa.com/aboofazel_a

 

قرآن در مواجهه با کافران(۱)

بسم الله الرحمن الرحیم

نوع برخورد خداوند با غیر مومنان در اولین سوره ای که بر پیامبر گرامی اسلام، نازل شده است بسیار با اهمیت می باشد و نکات جالبی دارد. در این سلسله نوشته‌ها، سعی داریم به بازخوانی این سوره از این جهت بپردازیم.

در سوره مبارکه علق، هیچ یک از عناوین مومن و کافر نیامده است؛ اما بخشی از آیات این سوره، خداوند به وضعیت برخی از کافران پرداخته است و پیرامون آنها سخن گفته است. سخن گفتن با انسان‌های که تازه حقیقت اسلام و قرآن به گوش آن ها می رسد یا انسان هایی که در برابر حقیقت روشن اسلام، موضع سخت می گیرند و در واقع در برابر فطرت،نورانیت و حقیقت، هیچ خضوعی از خود نشان نمی دهند؛ افرادی که حاضر بودند حتی هنگامی که رسول خدا(ص) سر به سجده می‌گذارد پا بر گردن او بگذارند.

خداوند چند نکته پیرامون ایشان می‌فرماید. نکات مطرح شده در این سوره فاخرترین اندیشه و ادبیات گفتمانی را به مسلمانی می آموزد که سعی در گفتگو با کافران و افراد بی‌ایمان دارند تا ایشان را به حقیقت اسلام دعوت نمایند.

 آنچه را خداوند در این آیات بیان کرده است در قالب چند نکته مطرح می‌کنیم.

 

ادامه در پست بعد