شرایط عمومی حاکم از دیدگاه قرآن کریم(3)

3: اسلام یکی از شرایط واگذاری مسئولیت به کارگزاران در هر سطح، اسلام است، و ولایت غیر مسلمانان بر مسلمانان نفی می‌شود. و به مسلمانان نیز فرمان داده می شود که خویش را تحت ولایت غیر مسلمانان قرار ندهند لَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلا(نساء/141)خداوند هرگز ولایتی برای کفار بر مسلمانان قرار نداده است. مناصب و رهبری تفوق است بر مردم بنابراین کافر نمی‌تواند تفوق بر مؤمنان داشته باشد لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکافِرِینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فِی شَیْ‏ءٍ (آل عمران/ 28) مؤمنان نباید کافران را به جای مؤمنان به دوستی برگیرند؛ هرکس چنین کند در هیچ چیز از دوستی خدا بهره ندارد. یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصارى‏ أَوْلِیاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ‏(مائده/51) وجه استدلال  به این آیه شریفه این است که اگر ولایت در آیه به معنای دوستی باشد به طریق اولویت ( چرا ه وقتی دوست داشتن کافران ممنوع است به طریق اولی پذیرش رهبری آنان نیز جایز نخواهد بود)و اگر به معنای سرپرستی باشد به دلالت مطابقی رهبری و کارگزاری کافران بر مسلمانان ممنوع است.