شرایط عمومی حاکم از دیدگاه قرآن کریم(2)

2: رشد  دومین از شرایط عموم حاکم داشتم رشد است.فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْداً فَادْفَعُوا إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ(نساء/6)  وقتی اموال خود انسان را بدون رشد نمی‌توان به آنها داد درباره اختیارات و اموال مردم و نفس و جان آنها به اولویت باید در اختیار کسی قرار داد که دارای رشد باشد. وَ لاَ تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَکُمُ الَّتِی جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ قِیَاماً وَ ارْزُقُوهُمْ فِیهَا وَ اکْسُوهُمْ وَ قُولُوا لَهُمْ قَوْلاً مَعْرُوفاً(نساء/5) منظور از اموال مطلق اموال است و شامل اموال عمومی متعلق به جامعه نیز می‌شود، و حاکم بر اموال و جان مردمان تسلط دارد، بلکه کارگزاران نیز بر اموال و جان‌های مردم حکومت دارند بنابراین همه آنان باید از رشد کافی بر خوردار باشند. امیر مؤمنان نیز فرمود: وَ لَکِنَّنِی آسَى أَنْ یَلِیَ أَمْرَ هَذِهِ الْأُمَّةِ سُفَهَاؤُهَا؛ نگرانی من این است که بی خردان زمام امور این امت را بدست بگیرند. نهج‏البلاغة          452    62- و من کتاب له ع إلى أهل مصر